18 Eylül 2010 Cumartesi

Kim

yalnızlığın kokusunu bir çok kereler almış olan ben gerçekten kimsesiz olmakla herkesin arasında yalnız olmayı öğrendim..
ekşi ekşi bi tadı var kimsesiz yalnızlığın ..ağlıyosun sümüklerin genizine kaçıo belki ondan ..
bilemiyorum yalnız tek başına olmak güç ..kafan da 50 tane dolap..
sen sanıyosun ki o dolapların birinden birinin kilidi açılır..
olmaz açılmaz..
hayat beni terbiye ediyo..
çorbanın yumurtayla terbiyesi kadar kolay ve lezzetli olmuyo nedense..
biraz uzun biraz karanlık oluyo ..
ankaradaki ilk yıllarım aklıma geliyo..
o zaman bu diyeti ödemiştim..bu yalnızlığı..
kafamda bişiler var kırmızı gözlü .
zaten bakınca şimdi okadar yalnız değilim ..
evimdeyim..şizofren mi oluyorum allahçım yarappicim
ama o günlerin yükü de tepemde ..
herşey geçer hayat kalır diyorum ..beni zorlama diyorum kaymak sürüyorum.
afiyet olsun ye beni hayat harca emi öldür..
balıkesir kaymağıyla

http://fizy.com/#s/1ahvmm

Hiç yorum yok:

Powered By Blogger